BZV – 12 november 2023

Bij welke familiebarbecue zou jij het liefst aanwezig zijn? Bij degene waar de hoofdpersoon je voor de 2e keer op 1 avond afwijst en dit keer ten overstaan van de hele familie? Of toch bij degene waar de hoofdpersoon erbij zit als een driejarig verwend nest wiens lievelingsbarbie net is afgepakt?

Welkom bij de samenvatting van Boer Zoekt Vrouw, seizoen 13, aflevering 9.

Piet is zo verliefd als een puber. En dat is op zich goed nieuws. Alleen moest Piet het nog wel even opbiechten aan Gezellige Gea. Gelukkig viel dat alleszins mee. Gea pakte het verdomd goed op. Sterker nog, ze wist het eigenlijk al, zei ze. Die spoedcursus Duits van vorige week was ook alleen bedoeld om onderweg naar huis de weg te kunnen vragen mocht de navigatie uitvallen. Gea is graag goed voorbereid.

De barbecue ging natuurlijk wel door. Met kinderen. Zelf zou ik na een afwijzing liever met gierende bandjes naar huis racen dan nog een avond te moeten doorbrengen met kinderen van de persoon die me zojuist heeft gedumpt, maar zo is Gea niet. Gea liet zich rustig nog een keer afwijzen, glimlachte zesendertig keer en vertrok met twee tupperwarebakjes onder de arm naar Nederland. Uiteraard nadat ze Piet nog een laatste zoen op de mond gaf.

Er zijn kandidaten die nog niet eens zoenen nadat ze gekozen zijn, maar bij Piet wordt er lustig op los gekust. Of je nou gekozen bent of afgewezen, bij Piet maakt dat allemaal niets uit. Hoe ouder hoe gekker. En daarmee is het natuurlijk een kleine stap naar…

Claudia. Nadat ze vorige week al van René wilde weten hoe hij haar kon overreden, kreeg nu Paul dezelfde vraag. Hij stopte meteen met het zeisen van de brandnetels om te vertellen dat de kriebels echt beginnen te komen. Maar omdat Clau op twaalf meter afstand bleef staan, bedacht onze sluwe coach een ander plan.

En omdat ik altijd in de reacties lees dat veel mensen de uitzending overslaan en alleen mijn samenvatting lezen, heb ik een leuk spelletje bedacht. Wat bedacht de sluwe coach om de boerderij (lees: kasteel) van Claudia voorlopig niet te hoeven verlaten? Onder de goede inzenders verloot ik een pen.

a) Hij verkocht haar een 16-delige coachingscursus die een half jaar duurt.

b) Hij maaide met de zeis in zijn eigen been om zich een half jaar te laten verzorgen en vertroetelen.

c) Hij deed zijn auto op slot met de sleutels in de kofferbak en deed net alsof hij niet wist hoe hij dat aan de AFWB moest uitleggen.

Ondertussen wilde Clau ook nog een kiepwagen kopen. En dat is natuurlijk niet om overreden te worden, hoewel ze wel dol is op dat woordje. Gelukkig kon René haar overreden dat 7.000 euro voor 7.000 kilo roest wel erg veel geld is. En over René gesproken, die moest haar natuurlijk ook nog overreden waarom ze voor hem moest kiezen. Na een nachtje slapen was meneer eruit.

“Ik merk bij mezelf dat ik verschijnselen van verliefdheid begin te vertonen en dat is een reden waarom ik er vanaf morgen wel voor wil gaan. Tegelijkertijd zie ik ook iemand die nog aan het dubben is en dat is natuurlijk goed, maar toch denk ik dat ik een passende aanvulling zou zijn.”

Een voorzichtige, maar dappere liefdesbekentenis van René. Dat vraagt om een passende reactie. Eentje die uit het hart is gegrepen. Een… high five. Dus geen kus. Geen omhelzing. Geen knuffel. Een high five. En ik verzin dit niet, hè mensen. Ze deed het echt. Kijk maar naar de foto. Als ik René was, ging ik meteen naar huis want dit gaat natuurlijk nergens over. Als man van Claudia krijg je bij lieve woordjes een high five, als je jarig bent een duimpje omhoog en als je zegt dat je van haar houdt een boks. Ik zeg: met gierende bandjes René.

En over gierende bandjes gesproken. Tegen Ype Jacob en Johan wil ik eigenlijk hetzelfde zeggen: “Lieve jongens, jullie lijken me twee ontzettend leuke, gezellige knapen. Maar jullie worden op dit moment meegezogen in het moeras dat Bernice heet. Dus. Ga. Weg. Daar.” Bovendien had Johan alweer niet goed geslapen, dus die vuilniszakken tegen de ramen helpen ook niet meer.

“Ja, ik begrijp het ergens ook wel. Ze is heel erg moe, dat had haar moeder gezegd.” Aldus Johan. Nee Johan, ze is niet heel erg moe. Ze is gewoon heel erg ongezellig. En omdat de sfeer bij Bernice altijd ver onder nul is, stel ik voor om haar voortaan Bevries te noemen.

Volgende week zien we dat Bevries in ijzige sfeer kiest voor Ype Jacob. Daarna gaan ze naar Lapland of een ander ongezellig koud land. En Johan? Die gaat als lachende derde naar huis. Eindelijk lekker slapen.

Goed. Genoeg gekat nu, ik wil graag positief afsluiten met de twee boeren op wie ik eigenlijk hartstikke trots ben. Neem nou Richard. Want natuurlijk is Robin een gok en Marijke de verstandige keus. Maar Richard volgt zijn hart en zijn gevoel. En of hij dan over tien jaar nog steeds Robins schatje of stoertje is, dan zien we dan wel weer. Richard luistert op dit moment gewoon naar de vlinders in zijn buik en dat vind ik te prijzen. Naar Robin luisteren vond ik trouwens wat lastiger, want er zat de hele tijd een vogel doorheen te kwetteren.

En Marijke? Die vatte het hartstikke sportief op en is al een tijdje op weg naar huis. Volgens de laatste berichten is ze inmiddels bijna zijn terrein af. Nog een kilometer of 130.

Tot slot de piraat himself. Haico, Haico, Haico. Wat heb je gedaan jongen! Ik weet niet hoe ze dat in Denemarken noemen, maar in Nederland noemen ze dat: ‘niet kiezen met je hoofd, maar met je slurf’. Maar ach, het zullen ook bij jou de vlinders wel zijn dus we vergeven het je allemaal. Nu maar hopen dat het stadsmeisje een beetje ontdooit als de cameraploegen straks weg zijn, anders zit je er over een paar weken net zo bij als Bevries in Zweden.

En Ellen? Ach arme, arme Ellen. Ze zag zich al helemaal zitten bij Haico op de boerderij. Ze deed zelfs al een poging om zijn kledingstijl te imiteren en vertelde de piraat dat ze de camper alleen nog maar hoefde te gebruiken om wat spullen op te halen. Helaas voor Ellen liep het anders en kan de camper weer van Marktplaats af. Sterkte.

Volgende week verlaten we de ongemakkelijke familiebarbecues en maken we ons op voor ongemakkelijke stedentripjes. Of ‘citytrips’, zoals ze dat bij de KRO-NCRV noemen in een poging wat hipper over te komen. Ik heb er zin an!

Heb jij zin an een schrijfcursus met glimlachgarantie? Dan kom ik toch gewoon een gezellig ochtendje langs bij jullie op de zaak. Of je komt bij mij langs in Apeldoorn, ook gezellig.

Over de auteur

Foto van Rick Evers

Rick Evers

Trainer, tekstschrijver en communicatieadviseur

Meer over Rick
Foto van Rick Evers

Rick Evers

Trainer, tekstschrijver en communicatieadviseur

Meer over Rick

Wie noemt zijn nieuwsbrief nou Nieuwsbrief?

Da’s toch veel te saai? Schrijf je daarom in voor ‘Trips & Tiks’. Mijn maandelijkse nieuwsbr… ehh, mailtje. Als je die gelezen hebt ben je a) wijzer en heb je b) gelachen. Nou, kom op met dat e- mailadres.